De Dom van Berlijn (Berliner Dom) is de grootste kerk in de stad, en het dient als een vitaal centrum voor de Protestantse kerk van Duitsland. Ver buiten de grenzen van de parochie en van Berlijn, trekt de kathedraal duizenden bezoekers, jaar na jaar, uit Duitsland en het buitenland. Met kerkdiensten, concerten, rondleidingen en nog veel meer evenementen en aanbod, probeert de kathedraal door middel van een breed scala aan mogelijkheden om dichter bij de christelijke geloofstraditie te komen. 

De Dom van Berlijn is voltooid in 1905 en is de grootste en belangrijkste protestantse kerk. Het is een barok monument die de Hohenzollern (Duits vorstengeslacht) gekoppeld heeft aan het Duitse protestantisme. Het werd voor het eerst gebouwd in 1465 als parochiekerk aan de rivier de Spree en werd pas in 1905 voltooid onder de laatste Duitse Kaiser-Wilhelm II. Het werd beschadigd in de Tweede Wereldoorlog en bleef gesloten tijdens de DDR-jaren en heropend na restauratie in 1993. 

De 'oude' Dom bij de Lustgarten werd oorspronkelijk gebouwd tussen 1747 en 1750 onder Frederik de Grote als een barokke kerk. Van 1817-1822 ontwierp Karl Friedrich Schinkel het opnieuw maar de Dom behield de gelijkenis met de hoogrenaissance barokke architectuur van de St. Peter's Kathedraal in Rome. Tot slot werden de officiële plannen tot samensmelten van de verschillende fasen en stilistische ontwikkelingen gepresenteerd door julius Rashdorff in 1885. Toen Wilhelm II de troon besteeg in 1888 kreeg hij toestemming voor sloop van de oude Dom en de bouw van het veel grotere, imposante Berliner Dom begon in 1893. 

De Dom is ook bekend als Hohenzollern familiegraf, en meer dan negentif sacrofagen en tombes zijn tentoongesteld, waaronder die van de Pruisische koningen; Frederick I en Sophie Charlotte. Het orgel van de Dom met meer dan 7000 pijpen is een meesterwerk en het grootste in Duitsland. Een bezoek aan de Dom vereist 270 treden, maar het bekijken van de galerij is de moeite waard en biedt prachtig uitzicht op Mitte.